We zijn dit jaar weer een weekje gaan vliegen in Frankrijk, de Auvergne. De groep was dit jaar best groot, maar dat heeft de pret niet mogen drukken, eerder andersom. De stemming was en bleef geweldig!
We waren met 12 man, 10 MVC Otto-leden plus 2 vreemde snuiters die er verrassend goed bij passen. Verdeeld over 5 auto's, elke auto reed apart, had een eigen vertrekpunt, en vertrektijdstip. We zijn wel vroeg vertrokken (tussen 4 en 5 uur 's morgens) om op tijd aan te komen, en evt. nog een paar uurtjes te kunnen vliegen

Ondanks de buitengewoon goede en gezellige sfeer hingen er dit jaar toch twee donkere wolken boven ons.
Probleem-1 was de koppeling van Dirk's auto die tijdens de laatste 200 km van de heenreis vervelend begon te doen. Als je de koppeling wat langer ingedrukt hield, begon hij na 10 sec. toch langzaam te koppelen en ging de auto kruipen als een automaat, en als je het pedaal dan losliet bleef die beneden. Om een lang verhaal kort te maken: er volgede een week van garagebezoeken, steeds meer defecte onderdelen, en overleg met garage en ANWB. Eind van het verhaal: De auto staat nu (zondag 19 juni) nog steeds in Frankrijk en wordt op een nog onbekend tijdstip door de ANWB naar Nederland gerepatieerd.
Probleem-2 was toch wel het weer, wat dit keer niet echt meewerkte. Het ontbrak vooral aan wind. Van de 7 dagen hebben we er minstens 4 gehad met windkracht 1 of minder. En da's toch een tikkie krap om te gaan hellingvliegen. De overige drie dagen moesten we het stellen met een weelderige 2 Beaufort, en wellicht 4 uurtjes met drie Beaufort, maar toen wel met de toegift hagel, regen en slechts 7 graden. Siberisch!

Hier lag de camping waar we 3 mobil homes hadden gehuurd:

Na het uitladen van alle bagage die niet voor het vliegen nodig was, zijn we op zoek gegaan naar een helling. Voorwaar niet makkelijk bij 'geen wind'. Maar lang duurde de zoektocht niet, want al na een kilometer of 8 hield de koppeling van Dirk's auto er helemaal mee op! Op zich geen probleem, een koppeling heb je helemaal niet nodig om te rijden. Maar wel om weg te rijden, en tja, toen een Fransoos bij een kruising voor mij ging stilstaan ... En al die software in auto's tegenwoordig. Koppeling kapot betekent niet meer starten! Basta! Men kan zich kennelijk niet voorstellen dat er nog mensen besaan die zonder koppeling kunnen rijden ...
Goed, auto toch nog thuis gekregen. 11 man krijgen zelfs een diesel aangeduwd! ;-) Maar geen tijd meer over om nog te vliegen.

De volgende dag, na het ontbijt (1e foto) eerst naar Pardines gegaan. Daar was het de laatste dag van een modelzweefevenement georganiseerd door Dominique (foto's 2 t/m 4).

Daarna op weg naar een helling om zelf te gaan vliegen. Het was wat zoeken, TomTom kan niet navigeren naar een punt dat niet aan een weg ligt. Soms kom je dan dichtbij, maar wel aan de verkeerde kant van de berg :-(.
Garmin doet dat overigens nauwelijks beter. Ze kennen beiden niet alle (land)weggetjes.
Uiteindelijk zijn we bij "Treizanches" uitgekomen (foto's 04 t/m 07). Weinig wind, maar flink wat thermiek. Telkens met een bel omhoog, en als de thermiek ophield: effe zuunig vliegen, en even later kwam de volgende bel wel weer. Maar niet altijd! De zesde bel of zo bleef uit. Drie van ons zakten onderuit, om uiteindelijk zo'n 975m verder en 250m lager te landen. Bij Dirks Roofmus (F3J) was de schade slechts 1 kunststof schroef. En ja, daar zijn ze nu net voor bedoeld ... Foto-6 midden op de wig-vormige graanakker lag hij, de andere twee net over de weg.

Een andere dag zijn we naar het "Plateau de Gergovie" gegaan. Een prachtige vlak plateau bovenop een helling die zo'n 300m boven de omgeving uitsteekt. Geschikt van Z tot OZO wind. Heerlijk landen bovenop (als die ene Beaufort niet net weggevallen is). Je moet hier niet in het weekend komen. Dan is het er te druk van de dagjesmensen, en kun je dus niet (goed) landen op het plateau. (foto's 08 t/m 13)

Later in de week nam de wind helemaal af. Het weer stelde ons voor een dilemma. Op de Banne d'Ordanche woei het een fractie harder (kracht 2), maar daar kreeg je gratis regen bij. In de oostelijke Auvergne was het weer droger tot droog, maar zonder wind. We zijn de laatste drie dagen toch maar naar de Banne gereden, en hebben er toch nog redelijk gevlogen (foto's 14 t/m 24). De laatste dag zijn we wel flink nat geworden, maar was met windkracht 3 wel de 'topdag' van 2011.
Nog een spannend moment beleefd op de Banne: aan het eind van de dag wilde Carlo zijn Space nog vliegen. Tja, 2 minuten na de start viel de wind weg. De kist zakte onderuit, en omdat hij niet optimaal was afgesteld (zwaartepunt en roeruitslagen) was hij vrij lastig te vliegen. Enkele overtreks versnelden het wegzakken heftig. Toen hij al zo'n 200m lager zat heeft Dirk de zender overgenomen. Helaas heeft dat niet meer mogen baten. Na enkele zoekrondjes was de lucht op, hij raakte een boomtop en verdween tussen de bomen. Goed gekeken waar hij verdwenen was. Precies op de rand van een paar loofbomen midden in een naaldbos. Dat maakt het terugvinden een stuk makkelijker. En inderdaad, hij was zo gevonden. Nog mooier was dat hij zo op een paar takken van een spar was geland. Als op een boekenplank, zo lag hij in de boom. Dirk en Laurens zijn de boom in geklommen, elk aan een kant van de stam, en hebben de kist daar gedemonteerd. Het wonder was geschied: zonder één enkel krasje! Helemaal geen schade!!!! Hij had zo weer kunnen vliegen.

Zaterdag, de dag van vertrek op tijd opgestaan, de huisjes opgeruimd, en de camping afgehandeld. Enkelen zijn daarna direct naar huis gereden, enkelen zijn nog naar Pardines gegaan om nog een paar uur te DLG-en of elektro te vliegen. Het was lekker weer, flink thermisch, en zoals bekend geen wind.
Tegen 15 uur zijn we daar weggereden. De auto's hebben weer onafhankelijk van elkaar gereden. Tussen 24 en 01 uur uur was iedereen weer thuis.

Eindconclusie:
We hebben betere hellingvliegweken gehad, maar we hebben ons goed geamuseerd, en ondanks de tegenslagen was de sfeer zeer goed.